Helder.
ik draai stilte in mijn handpalm
rondjes vol, alsof geluk ontelbaar is
elke lach werelden uit elkaar trekt
al zou het enkel zijn om te zien
hoe alles in en door elkaar draait
jij gevleugeld bent, boven de grond
het touwtje voorlopig nog mist
maar ik ook niet de persoon ben
die je naar de grond trekken zal
met of zonder vleugels van wit
je weet hoe ik voel, lachend
alsof het uiten van gelukzaligheid
enkel de woorden versimpelen zal
waar ik ze voorheen als moeilijk zag
maar nu juist duidelijker zie.
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 13 maart 2009 | ||
Thema's: |