ik dacht...
ik dacht dat ik je kon vertrouwen
ik dacht dat ik op je kon bouwen..
en nu moet ik erom rouwen..
alles wat ik op jou gebouwd heb..
bulldozer jij in één x om..
dat vond ik maar dom...
je hebt me pijn gedaan..
en dat al zonder slaan.,
toen heb ik je laten gaan.
ik hoefde je niet meer.
je deed mij zoveel zeer.
ik laat nooit meer iemand me zoveel pijn doen.
en ook dan is het gras niet altijd groen..
maar zo raak ik m'n vetrouwen in mensen kwijt..
en dat is wat ik zo erg mijd..
maar jij hebt dit toch aangericht..
met je stomme gezicht..
ik wil je nooit meer zien..over een eeuw misschien.
daarboven in de lucht..dan slaak ik een zucht;..
;ik dacht dat ik je kon vetrouwen ik dacht dat ik op je kon bouwen..
x-x-x