Ik voel me zo alleen
nooit meer jouw armen om me heen
dagen en nachten razen voorbij
denk je ooit nog eens aan mij?
soms kan ik zo naar jou verlangen
en laat ik de tranen vloeien langs mijn wangen
nog nooit had ik om iemand zoveel gegeven
waarom ben je niet bij me gebleven?
jij geraakt nooit meer uit mijn hoofd
had ik maar nooit jouw lieve woorden geloofd
nu voel ik me leeg en verlaten
soms kan ik je zo haten
het is nu al zolang geleden
toch kan ik je niet vergeten
ik heb geen zin meer om verder te leven
jij was het enige waar ik kon om geven
ik weet nu pas dat ik echt van je hou
maar jij liet me staan, zomaar, in de kou
je zal wel nooit weten hoe graag ik je heb gezien
en ik zal blijven denken dat ik je niet verdien