Je bed ziet er warm en pluffig uit
maar voelt daarentegen koud en kil
je kamer waarin je slaapt ziet er gezellig uit
maar voelt daarentegen heel anders
het voelt leeg en afstandelijk
niet iets van jou
al staat het nog zo vol
zijn er nog zoveel spullen van jezelf
spullen die jij zelf bij elkaar heb gezocht
hebt opgehangen, hebt neergezet
het voelt niet als jou plekje
iets van jou, jou stukje veiligheid
er ontbreekt iets....
sfeer, gevoel, liefde en warmte
het enige wat er hangt is haat en verdriet
en dat gevoel valt niet weg te nemen met nog zoveel spulletjes, kleuren en allerlei andere dingen
het is er, je voelt het direct en het blijft hangen
de kamer, jou kamer, is gevuld met angst, wanhoop, haat, nijd, walging en heel veel verdriet
als het zou kunnen spreken, zou kunnen huilen, zou kunnen schelden...dan zou het nooit meer ophouden
alleen het blijft stil, koud en stil
niet alleen de kamer hoor, ook jijzelf blijft stil
stil, terwijl je van binnen precies hetzelfde voelt
daarbij uren zou kunnen schreeuwen, huilen, schelden en alles kapot zou kunnen maken
alles in jezelf, maar ook alles om je heen, van jezelf
want alles wat je hebt, daar walg je van, zit een gedachte achter
en die gedachte, die wil je kwijt
en deze kamer, verschuilt met al die gezellige kleurrijke spullen, zit vol met dat soort gedachtes
gedachtes over allerlei dingen
dingen wat betreft heel mijn leven
in elk hoekje staat wel weer iets wat iets betekend
en ja als je hier binnen zou komen, dan zou je dat niet verwachten
maar je verder kijkt dan de kleuren en beelden, en goed gaat nadenken...dan kun je het wel begrijpen
is het wel te zien, te voelen...en als je goed luistert zelfs te horen
ik merk het, zodra ik binnen kom, overkomt mij het gevoel....
een ander zal dat niet zo snel hebben
zal eerder denken, 'oh wat gezellig hier'
dus dan blijft het maar ons geheim
het geheim van mijn kamer
de geheimen achter de schoonheid van mijn kamer...
die zijn alleen van mij!