OpenhartigOver mijn schouder kijk iknaar wat het verleden van mij wildenu heb ik daar geen boodschap meer aanen wil met dit leven verder gaan.De lach die ik vanzelf krijg op dit momentheeft alles te maken met liefdeniet omdat ik zo nodig moet of wilhet is mijn hart die mij de rust geeft.Vele wegen had ik kunnen gaande sterren hebben al veel werk gedaanhet verhaal van hoop en angsttoch moet ik op eigen benen staan.Ook ik wil blijven reizenmaar niet zweven, iets van Tibetervaren waar ik anders benomdat ik mijzelf nu al aardig ken.Ik vraag van niemand iets te moetenvrije beweging is het uitgangspuntmijn beleving is puur voor het schrijvenomdat liefde voor mij, echt alles is.
entropy: | Vrijdag, februari 27, 2009 23:11 |
Tibet, ook mijn favo. :) Het verhaal van hoop en angst. Mooi omschreven. |
|
Klaes: | Vrijdag, februari 27, 2009 20:51 |
stijlvol mooi groets, |
|
funisgone: | Vrijdag, februari 27, 2009 20:43 |
deze is prachtig... |
|
tinkelbel10: | Vrijdag, februari 27, 2009 20:40 |
prachtig heel mooi...graag gelezen. liefs Tina. |
|
hiljaa: | Vrijdag, februari 27, 2009 20:02 |
openhartig geschreven knufliefs--hiljaa-- |
|
Auteur: Jasper de Jong | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 27 februari 2009 | ||
Thema's: |