Alzheimer
Kom met me mee naar een plek
Een plek waar niemand ons vindt
Een plek waar ik speelde als kind
Het was oorlog en ik was gewond
Jij verbond mijn verwondingen
en kuste me stiekem verstopt
achter de railing op zolder
Ik weet het nog goed
jouw natte lippen tegen mijn mond
lagen we tegen elkaar aan op de grond
Met je onschuldige blauwe ogen
Kom met me mee ik ken een plek
Waar niemand ons kan vinden
Waar jij mijn wonden mag verbinden
Je moet het me beloven
Ik ken een plek
Een rustige plek
Een plek waar ik speelde als kind
en voor het eerst ben bemind
Ga je mee?
Mam, wat praat opa weer gek
© C. Estmoi