ik liet je los
je wilde vrij zijn
daar ging je
geleidelijk je eigen pad
ik liet je los
ik raakte je kwijt
hier zit ik dan
met al die pijn van verlatenheid
ik liet je gaan
zonder te weten,
dat er geen bestaan is
zonder jou in dit leven
ik liet je gaan
zonder te realiseren
dat wat ik heb laten gaan
het enige was wat ik lief had
ik liet je los
ik liet je gaan
je ging je eigen weg
terwijl je bij me had moeten blijven staan
ik wilde je niet kwijt raken
ik wilde je niet ongelukkig maken
maar je zwom langzaam weg
en hebt me verlaten
nu zit ik hier
helemaal alleen, te hopen
dat je terug naar huis komt
dat je was waar je hoort te zijn
dicht bij mij
maar wie ben ik
en waar sta ik nu
ben ik aan het staren naar een kaars
die langzaam aan het uitbranden is?
ik weet het niet
maar zo ken ik jou niet
ik weet het niet
waarom je me toch hebt verlaten
want,
ik wist het toch zeker
dat je me al die tijd had gemist?
het is pijnlijk
om dit alles te moeten weten
maar nooit in me leven
zal ik je ooit vergeten
ik liet je los
en tot me spijt
ben ik de weg terug
naar jou kwijt geraakt
een traan in mijn ogen
die rolt door naar mijn wang
elke dag hoop ik dat je
me zoekt, me mist en me opvangt
ik mis je en ik weet zeker
nooit zal ik je vergeten
want er was nooit iemand in mijn leven
van wie ik meer hield dan van jou
je bent nu vrij
maar is dat nu echt werkelijk
wat je wilt zijn?