Bij vlagen van verstandsverbijstering.
omdat ik ook wel eens meer zeg, dan goed voor me is
buiten mijn boekje ga, verwachtingen opwek, verlies
klaag over verhoudingen, drijf de spot met monogamie
alsof beminnen en houden van verschillend kan zijn
wanneer je gewoon de lusten en lasten wilt volgen
zonder te klagen over het wel en wee van het leven
want over rozen gaat het nou eenmaal nooit, wel dan?
ik jou en de bijbel in een hap in me opneem, opslok
gevangen tussen mijn eigen waarden, gevoelsmens
spreek ik mezelf te graag tegen om gelijk te hebben
gevangen tussen geloof en wijsheid, als haat en liefde
daar ik toch niet zou kunnen vreemdgaan, les mijn dorst
wie jij bent, zou ik wel willen zijn, in mijn onzekerheid
omdat ik dan pas echt goed zou kunnen blijven schoppen
tegen alles, wat ik buiten stilte om, stiekem aanbidt.
arie: | Zaterdag, februari 21, 2009 16:39 |
Bij vlagen heb je beide voeten op de grond zal je bedoelen :P X |
|
johandedichter: | Zaterdag, februari 21, 2009 04:00 |
mooi verwoord Marina van Vledder ik ga nog even door met jouw gedichten lezen want de deze smaakt naar meer gr johan |
|
Auteur: Marina van Vledder | ||
Gecontroleerd door: Marina | ||
Gepubliceerd op: 21 februari 2009 | ||
Thema's: |