Uitstrooien
Strooi me maar uit
als papiergeld naar een vliegtuigongeluk
waar vragen verdrinken
in onzekerheid
Anders zal ik zijn
dan de fotografen op de plek
die de gebeurtenis vastleggen
met een enkele kiek
Duur zal het niet zijn
van wat later voor je ligt
herinneringen en de dood
van een vriend en een vriendin
Spelers waren zij
jong en nog niet volgroeid
die menig maal het podium betraden
van zekerheid
Reacties op dit gedicht
| isolina: | Vrijdag, februari 20, 2009 10:38 |
| mooi weergegeven, knuff maria (Isolina) | |
| lommert: | Vrijdag, februari 20, 2009 09:41 |
| indenkende 2e strofe...sterk...ik lees je graag...stevige groet van mij willem |
|
| Hilly N: | Vrijdag, februari 20, 2009 07:34 |
| Mooi schrijven Groet, Hilly |
|
| ela: | Vrijdag, februari 20, 2009 00:23 |
| Als de dood speelt is er geen podium meer. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||