over-leven
Ik vind mezelf in mijn hoek
starend naar toen
mijn te kleine schoenen
lieten geen indrukken na
zelfs niet bij mijn eigen moeder
ik bleef dapper stappen
en had een beer
als enige houvast
maar die was plots niet meer
glij met je vinger eens
over die bevende lijn
die begon bij mijn geboorte
en nergens meer stopt
het verscheurt je - niet doen
mijn ogen breken als wolken
omdat mijn mond wordt gesnoerd
door goed gebekte vogels
daarom zit ik hier nu
met handen geboeid
in mijn verwarde haren
ik weet waarom ik huil
en het pad
waar ik nog over moet stappen
lijkt me veel te breed
Reacties op dit gedicht
| Sneeuwvlok: | Maandag, april 06, 2009 11:49 |
| Wat een leed!! Ik voel het...... |
|
| arie: | Zondag, maart 01, 2009 12:37 |
| Hoe breed het pad ook is.. je kutn het volgen tot de kruising; en sla daar af.. Jouw weg ligt open.. durf die te gaan... Knuff.. arie |
|
| Roo$je: | Zondag, februari 22, 2009 17:15 |
| Leef je leven!!! En ik kan je niets leren (zoals jij bij mij schrijft) Je leert altijd uit jezelf! Als er iets is mag je het altijd vragen, dat weet je! En ik wil je best steunen, maar jij moet de stapjes zetten zoals ik laatst zei! Alle liefs van mij! Kus! |
|
| Mamsiemomo: | Vrijdag, februari 20, 2009 09:37 |
| Huilen, lachen,.... alle emoties zijn welkom. En al helemaal als ze in zo''n prachtig gedicht gegoten zijn. Heel veel sterkte meis! Dikke knuf, Mamsie |
|
| Oorlam: | Donderdag, februari 19, 2009 14:26 |
| ..je komt er wel, aai de goede kant op:) | |
| vivika: | Donderdag, februari 19, 2009 14:22 |
| knuff | |
| red one: | Donderdag, februari 19, 2009 13:57 |
| Ik begrijp je heus wel :) nogmaals een knuff |
|
| vivika: | Donderdag, februari 19, 2009 13:52 |
| ik zeg toch niet dat je niet blij mag zijn joke? ik zeg gewoon dat je hier niet teveel mag huilen ik zou niet willen dat je triest was gewoon als je het wel bent dan voel je dat mensen zich van je afkeren liefs |
|
| red one: | Donderdag, februari 19, 2009 13:50 |
| hm nou sorry als ik blij ben. mijn oprechte medeleven met het verlies van je vriendin. Liefs |
|
| vivika: | Donderdag, februari 19, 2009 13:47 |
| ik weet wat ik zeg red..het spijt me...hier mag je niet janken zo is het en niet anders...je moet blij zijn dan ben je populair ..en als je het niet meer kunt dan hoor je er niet bij.. | |
| red one: | Donderdag, februari 19, 2009 13:45 |
| Hier mag je niet janken? kom nou zeg je weet wel beter.. Dikke knuffel red |
|
| vivika: | Donderdag, februari 19, 2009 13:43 |
| tja van velen niet.. de laatste keer toen ik haar zag had ze 2 verschillende kousen aan....we hebbener zo om gelachen en nu huil ik zoals ik toen lachte ...nee hier mag je niet janken mr ik doe het toch...dan ben ik maar niet geliefd |
|
| Marc Geerinck: | Donderdag, februari 19, 2009 13:39 |
| van mij mag je wenen hoor, ik probeer enkel wat troost te brengen x | |
| vivika: | Donderdag, februari 19, 2009 13:22 |
| het heerst hier Mark ik loop met hartholter rond ze staat op ontploffen ik verloor 4 geliefden op 6 maand tijd...nu is een vriendin van me gisteren gestorven..je mag niet janken want dan hoor je hier niet meer bij de club |
|
| Marc Geerinck: | Donderdag, februari 19, 2009 13:19 |
| droevig rakend vivika, ik schreef het gedicht naar aanleiding van pubers die zichzelf steeds maar snijden, kom ik geef je een knuffel, je moet nog niet dood, liefs, Marc |
|
| Elenore De Groote: | Zondag, februari 15, 2009 00:20 |
| Te voelt niet goed, tenzij je eraan went. Diep gevoelsschrijven. Liefs, Elenore xxx | |
| Roo$je: | Zaterdag, februari 14, 2009 20:20 |
| Er is al een pad die je bewandelen kan, en dat is al iets, iets goeds, ga gewoon verder, stap per stap! With Love, Kus |
|
| Klaes: | Zaterdag, februari 14, 2009 14:00 |
| intens...... liefs, |
|
| Nummer 127: | Zaterdag, februari 14, 2009 11:17 |
| diepzinnig Nr 127 |
|
| kerima ellouise: | Vrijdag, februari 13, 2009 22:55 |
| mooi Vivika, het lijken twee gedichten (tijden) door elkaar geweven. liefs kerima ellouise |
|
| Hilly N: | Vrijdag, februari 13, 2009 19:47 |
| Het pad lijkt nu misschien nog te breed Vivika. Maar je komt erover meis! Lieve groet van Hilly |
|
| lommert: | Vrijdag, februari 13, 2009 19:47 |
| droef je woorden...maar schitterend neergezet...(als dat al te rijmen valt )...liefs van mij willem |
|
| Artifex: | Vrijdag, februari 13, 2009 19:28 |
| Toch ben je al op weg, warme knuf... Liefs, Artifex. |
|
| lonely 1: | Vrijdag, februari 13, 2009 17:54 |
| stilmakend mooi, liefs en knuff, hilde |
|
| pescheur: | Vrijdag, februari 13, 2009 17:36 |
| met een extra aanloop lukt het wel.. | |
| Quando: | Vrijdag, februari 13, 2009 16:56 |
| Knuf? | |
| fortuna: | Vrijdag, februari 13, 2009 16:49 |
| dit zegt zoveel. Het pad is nimmer gemakkelijk begaanbaar en lijkt soms breder dan het is... Knuf en liefs |
|
| Fab: | Vrijdag, februari 13, 2009 16:46 |
| mooi onder woorden gebracht, tis te voelen zo goed. | |
| switi lobi: | Vrijdag, februari 13, 2009 16:42 |
| Roepen zonder stem in een woestijn vol storm... er blinkt een kleine oase aan de horizon. Dikke kus, switi lobi |
|
| L.Bert: | Vrijdag, februari 13, 2009 16:40 |
| zo hartverscheurend mooi | |
| Fairouz: | Vrijdag, februari 13, 2009 16:15 |
| Omdat je nog naar je kind zijn zoekt (onbewust ? ) Stil gelezen lieve Vivika...zonnige groet, Fairouz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vivika | 
|
|
| Gecontroleerd door: pantarhei | ||
| Gepubliceerd op: 13 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||