verloren, alles, wat is de zin
waar ligt mijn einde
waar mijn begin
gezocht en gevonden
terugegeven
uitgekotst
liever was ik
verlost van dit wat
zin heet te zijn
mijn geloof verder
dan mijn gedachten
vol in overgave
ik draag en leer
toch begeer ik
wat mij niet
toebedeeld is
ik strijd
eindeloos
tot mijn laatste adem
mocht die komen
in nijd
het doet me weinig
zeer, ik houd me
in ik zwijg en
bemin
ja, ik heb je lief
want jij hebt mijn
wrok gestolen
jij die ik bemin
voor jou geen zin
zonder liefde
toch ben ik wat
ik was
alles voor jou
niets om te vrezen
voor jou
mij
maak je niet ongerust
ik ben er voor jou
voor jou alleen;
anderen, ik wens ze heen
het is het gevoel
ergens diep in mij
van het recht
vechtend om excuus
het gevoel dat ik
niet mocht zijn
van wroeging
van haat liefde
van pijn
tot het einde en verder
wil ik bij je zijn
maak je geen onreine gedachten
het zijn enkel de nachten
zonder jou
nachten waarin ik me bezin
waarin ik zoek naar
het recht van de zwakke
mij te verloochenen
als een martelaar
als minder die ik ben
ben ik dan zoekend
het gaat niet om jou en mij
het is recht en moet spreken
het zal spreken, het is
mijn geloof
mijn lief
ik wacht op je
al mijn nachten en dagen
ik kan ze je laten zien
rein in mijn liefde voor jou
ik hou
ik hou van jou