afstand
De avonden gaan maar door
met tranen in mijn ogen
ik raak jullie kwijt
doordat er steeds ruzie is
je gooide zomaar de deur dicht
zonder een enige woord
waar zijn jullie mee bezig
maar goed het zal niet meer goed komen
want ik blijf waar ik ben
want geen contact is beter
dan dat we samen zijn
Reacties op dit gedicht
| tinkelbel10: | Donderdag, februari 05, 2009 17:17 |
| droevig :( gedicht | |
| Dirk Hermans: | Donderdag, februari 05, 2009 17:10 |
| voel verdrietig aan blijf er voor gaan | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, februari 05, 2009 16:13 |
| triest zo lang je niet weet wat te doen is een stop op het moment het beste zo goed verwoord door jou!gr.janny |
|
| Mamsiemomo: | Donderdag, februari 05, 2009 15:50 |
| Soms kan een adempauze noodzakelijk zijn. Concentreer je nu vooral op je eigen problemen. Liefs, Mamsie |
|
| PoeMustDie: | Donderdag, februari 05, 2009 15:34 |
| Mooi gedicht. ademt ook afstand. gaat het over je ouders? PMD |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 05 februari 2009 | ||
| Thema's: | ||