Kijk eens naar haar, en zeg me wat je ziet.
Want ik zie een meisje, met heel veel verdriet.
Het is een heel mooi meisje,
Die ging ooit op vakantie en maakte een reisje.
Het leek zo heerlijk om weer op vakantie te gaan,
maar deze trip hielp haar tedere ziel bijna naar de maan.
Het tekende haar voor misschien wel haar leven,
bij de gedachte eraan moet ik beven.
Iemand kon zijn poten niet thuishouden,
en daar moeten nu mensen om rouwen.
Haar mooie wereld is ingestort, heel snel en heel kort.
Deze dag was de dag dat de glans in je mooie ogen verdween,
bitter en gemeen.
Er kwamen donkere wolken opzetten, de lucht werd zwart en duister.
Maar deze storm moet ophouden , luister.
Alle wolken die bij jou aan de lucht hangen heb ik niet gezien,
Zelfs aardbevingen op de schaal van Richter tot tien.
Nu ik het weet, wil ik samen eraan werken tot in het zweet.
Ik weet dat ik je weer in de zon kan krijgen, jouw stukje bij beetje weer bij elkaar wil rijgen.
Nu komt er hopelijk een verandering in het tij,
Ik zie het graag voor me je geest weer vogelvrij.
Schat weet je het wel je maakt mij heel erg blij!
Samen verder, ik hoop dat je met me mee wil varen op de rivier,
Op weg met een goede toekomst in het vizier.
Jouw plekken zijn nu nog bont en blauw, maar er is iemand die houdt zielsveel van jou.
Meisje ik hoop dat je nu tot rust kan komen,
ik til je op mijn schouders langs je stoutste dromen.
Voor mijn lisanne.