mijn handje in zijn hand,
daar kwam mijn aller eerste tand.
mijn eerste stapjes, ook daar was pappa bij,
zelfs bij het eerste woordje dat ik zij.
pappa's kleine kindje, nog zo klein
dat voelde toen toch zo fijn.


Mijn handje in zijn hand,
laarsjes zakken in het zand
haren waaien in de wind,
toen nog pappa's kleine kind.
rennend achter de wind aan,
in de wind proberen stil te staan,
wat is klein zijn toch fijn,
en om pappa's prinsesje te zijn.


mijn hand in zijn hand,
trekkend naar de andere kant.
wat heb je nou weer uitgespookt?
de boze blik, zijn hoofd kookt.
je bent onhandelbaar, en onopvoedbaar
snauw met een grote bek, laat nou maar!


kleine meisjes worden groot,
en kleine prinsesjes worden de dood.
Hand in hand met pappa is nu verleden tijd,
en ook die band zijn we nu kwijt.
Wil weer terug kruipen, tegen pappa aan
alsof de boze ik nooit heeft bestaan.


Laat mij nou maar met rust,
als ik even boos ben.
Laat mij nou snauwen, als ik dat wil.
maar als ik je nodig heb,
wees dan even stil.
hou me vast, en laat me weten dat het goed is
weer even zoals vroeger, wat ik zo erg mis.


drink nu niet meer uit de fles,
maar ik ben en blijf je kleine prinses.
al maak ik mijn fouten,
in jou ogen doe ik niks verkeerd,
mijn pappa, die me zoveel heeft geleerd.
herinneringen zullen bij me blijven,
maar ook jij zal er altijd zijn
ik zal altijd van je houden,
al ben ik groot of klein.