Ach konden mensen begrijpen
dat tijd moet laten rijpen
wat nog niet klaar voor bloeien is
 
Ach kon mijn adem snakken
en ik mijn biezen pakken
naar het leven dat ik mis
 
Ach al konden tranen stoppen
dit eeuwige verdriet
mijn eigenheid verbloemen;
want ik weet het niet
 
Ach kon het water vallen
in deze eeuwigheid naar beneden
zou er dan maar één zijn
of stiekem toch een tweede
 
Ach kon mijn troost verhullen
hoezeer ik op je bouw
en mijn wens vervullen
omdat ik van je hou
 
 
 
 
Reacties op dit gedicht
+lory+ vindt het leuk als je reageert op dit gedicht

Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres


neuz: Woensdag, maart 11, 2009 17:35
prachtig. ben er stil van.


Over dit gedicht
Auteur:  +lory+ Abbo 1Abbo 2GroeneSter
Gecontroleerd door:  Sheena
Gepubliceerd op:  30 januari 2009
Thema's:
De gedichten die ingezonden zijn op de website van de Gedichten-Freaks en e.v.t. toekomst projecten die gekoppeld zijn aan de Gedichten-Freaks blijven ten alle tijden eigendom van de feitelijke auteur van het gedicht. Zonder toestemming van de feitelijk auteur mogen de gedichten niet gebruikt worden voor andere doeleinden dan lezen op deze site en indien hier toestemming voor gegeven is door de feitelijke auteur het uitgeven van de gedichten door Gedichten-Freaks zelf. Mocht er sprake zijn van misbruik van de content en de gedichten die gepubliceerd zijn op deze site door wat dan ook dan zullen er hoe dan ook (in samenspraak met de auteur) stappen worden ondernomen.

© Gedichten-Freaks 2024, alle rechten voorbehouden.