radarre: | Zaterdag, september 10, 2005 00:58 |
Chantal, Ik begrijp je goed. Ik heb ook al een paar vrienden verloren aan spierziekte. Dat was dan de spierziekte van Duchenne. Hij was een levensgenieter. Heel veel sterkte nog, raissa |
|
DeZevendeHemel: | Woensdag, augustus 07, 2002 15:58 |
Beste Chantal, ik begrijp heel goed hoe het voelt, mijn vriend heeft het ook en het is echt verschrikkelijk. Gelukkig is mijn vriend en levensgenieter en geniet hij van elk moment dat hem nog rest, en dat is toch belangrijk, niet? Zowel hij als ik hebben het er moeilijk mee. Het is niet gemakkelijk om iemand zo achteruit te zien gaan. Dag en nacht hou ik mijn adem in en hoop ik dat hij nog leeft. Het verdriet, de angst en de machteloosheid tegenover de ziekte knaagt echt!!! Ik steek jou en je va | |
Jet van keken: | Dinsdag, april 30, 2002 09:42 |
Dit stukje heb je heel mooi verwoord. Het klopt zo wat je zegt, het oude leventje zal nooit meer hetzelfde zijn, en hield op dat moment inderdaad op met bestaan. Deze ziekte sloopt iemand langzaam, net als bij mijn vader, is er geen hoop of behandeling, op deze spierziekte vinden ze nog steeds maar niets. Heel veel sterkte lieverd Liefs jet |
|
bren: | Vrijdag, april 05, 2002 15:08 |
heel veel sterkte.. Ik weet wat je meemaakt en je weergeedt je gevoel heel goed..Mijn moeder is op deze manier heen gegaan knuf bren |
|
Auteur: ChantalW | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 05 april 2002 | ||
Thema's: |