Elk mensenleven is ergens in een land ontstaan,
zo niet dichtbij, dan wel hier ver vandaan.
Wie blijft wonen in zijn bakermat,
beseft niet hoe het voelt als dit je is afgejat.
Wat het is te zijn verdreven uit je land,
omdat dit door een domme oorlog staat in brand.
Denk daarom eens op deze gedichtendag,
aan de beelden die je laatst op Tv zag,
Van arme zielen die ongewild en ongepland,
vaak geschopt, geslagen, vernederd en aangerand,
jammerlijk voorbij de grenzen hunner vaderland zijn beland,
en nu verkommeren in een ander, of in niemandsland
Rudi, 28-01-2009 (http://rolstoeler.skynetblogs.be)