Als een ijsvogel….met ijs…..
Als , daar waar de voedselbronnen,
dichtgevroren…onbereikbaar zijn.
Om de vissen op te duiken
ervaart hij dagelijks de pijn.
Zijn ondanks kleurrijke veren,
parelend in onranje-blauw,
levenskansen afgenomen.
Komt zodanig in het nauw.
Zo kan ’t leven overvallen
hen die plots zijn stil gezet
in ’t proces van ’t daaglijks leven.
Waar pijn en ziekte het belet.
Zoekt men nog naar levensbronnen
klampt men zich aan alles vast
dat kan redden en genezen.
Hen bevrijdt van deze last.
Heer zoveel zijn uitgegleden
op de ijslaag van ’t bestaan.
Richt hen op, doe hen herleven.
Biedt U nieuwe kansen aan.
th.