'k sta rond en bol
te glimmen in mijn vel,
't is hier zo vredig en wel,
dacht het dier instinktief,
aan de wind,
de geur van 't gras
en 't onrustig struikgewas
kan 'k helaas ruiken,
mooie liedjes duren niet lang
'n onfortuinlijke calamiteit
staat me dra te gebeuren,
met zeemzoete woorden
in plaats van tikkende stokslagen
volgde de kolos getrouw
zijn hoeder en voeder
met de bemodderde gummilaarzen,
ditmaal niet naar de stal
maar trappelend en hinkend
op 't houten schavot
van de veecamion,
met als eindstation
de eeuwig groene
grazige veeweiden,
de slachter monkelde
inwendig verontschuldigend
no personal offence pal ...
that's part of the job,
gaf daarna bliksemsnel
de genadeslag
tussen zijn loensende ogen,
toen stuikte 't beest
met een doffe plof
op zijn beide knieen
die haast kraakten
onder 't volle gewicht
van 't verschot,
nog voor 't zijn laatste gedachte
aan de the green grass of home
schijtend bedacht,
stiet de biefstukkenman
vakkundig met een dodelijke kracht
't flitsend lemmet in zijn nek
waaruit 't bloed als 'n fontein
spatte in de drek,
en keelde
in één sierlijke haal
met al zijn macht
haast volledig
zijn dwaze kop.