Meestal als ik net ingedommeld ben
krijg ik van die nare dromen
waar ik vaak het fijne niet ken
en er wil maar geen einde aan komen
Als ik dan wakker schiet
lig ik als genageld aan men bed
alsof mijn geest haar lichaam verliet
en er snel terug is ingezet
Geluiden blijven dan weergalmen in men oren
en dan denk ik dat het realiteit is
en vraag ik me af welke strijd ik heb verloren
of wat is er dan mis
De angst om te dromen
blijft een beetje hangen
er wil geen eind aan komen
zo gaat een droom telkens zijn eigen gangen
Het zal wel over gaan
als ik rustiger ben van geest
want iedere droom komt van een bestaan
dat hij in je gedachten leest