Ik kan er maar niet achter komen
Het kwam door die dromen
Ik begrijp het maar niet
Het is toch geen verdriet ?
De betekenis is zo moeilijk om te vinden
Het lijkt net of ze me verslinden
Ik zoek maar door
Het is toch geen verhoor
Mis ik misschien iets
Volgens mij mis ik niets…
Of toch wel
Ik raak er door helemaal in de knel
Ik voel me eenzaam
De tijd gaat ook al zo langzaam
Zouden zijn vrienden me wel mogen
Ik vind het eng al die “ogen”
Al die gedachtes
Is het stres
Laten we het niet hopen
We zijn toch ook al zo makkelijk om te kopen
Zou hij mij wel vertrouwen
Of zitten we gewoon vast aan allemaal touwen
Ik heb hem lief…
Hij is mijn hartendief
Maar ben ik dat ook voor hem
Ik raak in de war door die stem..
Doet hij zich voor als een ander
Soms zou ik tegen hem willen schreeuwen : “verander” !!
Er moet een andere oplossing zijn
Onze harten zijn van het mooiste wit satijn
Zou mijn hart echt bij hem behoren
Het is net of de engelen me niet willen storen..
Zouden ze zeggen ga je gang maar…
Soms denk ik misschien is het een gebaar
Dat ze me wel vertrouwen
Ik wil niet dat ze me als maar door douwen !!
Mijn gedachten zeggen dat ik voor hem moet gaan
Als de liefde maar niet eindigt met een traan
Of is het gewoon kinder liefde
Maar ik weet toch zeker hij is mijn verliefde..
Nu maar hopen dat we de zelfde gevoelens hebben
En zeker weten dat we mekaar liefhebben.
Ik hoop dat hij me vertrouwd
Want dat is toch niet fout?
Ook al hebben we soms ruzie
Dan zeggen we gewoon een keer getverderrie
En dan moet het toch wel weer over zijn
Of is dat toch maar schijn?