Vertrouwen verloren
De wind mag dan wel waaien
Maar ze neemt geen problemen mee
Ze blijven nog op het vaste land
In plaats van dat ze verdwijnen op zee
Je moet ze eerst zien op te lossen
Want je hebt ze zelf veroorzaakt
Er moet een uitweg te vinden zijn
Die jou en mij beide gelukkig maakt
Maar of ik je ooit nog vertrouw..
Reken daar maar niet op
Je hebt me vreselijk verraden
Daardoor stond mijn wereld op zijn kop
En altijd kon ik bij je terecht
Dat ik daar ben ik getrapt zeg
maar nu zal ik nooit meer bij je komen
ik zal er alles, echt alles aan doen
om nog zo’n grote fout te voorkomen
- hoe heb ik je ooit kunnen vertrouwen -
Reacties op dit gedicht
| isolina: | Zondag, januari 18, 2009 16:21 |
| triest een vertrouwen dat stuk is gemaakt, laat het los en ga door . !!! mooi geschreven . knuff maria (Isolina) | |
| secrets: | Zondag, januari 18, 2009 14:15 |
| Tja.. triest zoiets.. Sommige mensen doen zich beter voor dan dat ze daadwerkelijk zijn. Die hebben maar een half hartje.. Sterkte! liefs, secrets |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mother nature | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||