De dag was lang geweest.
Na het sluiten ervan openen zijn ogen en knijpt hij ze dicht.
Te laat.
De geur, de geluiden...hier mag je je ogen dicht houden maar uiteindelijk zit er maar 1 ding op.
Het is even uit te stellen, dat wel.
Tot het moment dat ver in de verte het geschuifel komt aandenderen.
~tegen beter weten in denkend dat het deze keer anders is
hopend het te kunnen omzeilen
wetend
dat er temidden van al deze bomen geen zee te zien en te bezeilen zal zijn, ooit~
Dan geritsel... en na moedeloze dagen in dat het beste tijdstip om te beginnen.
Met rennen.
Maar deze dag was anders.
Dus houdt hij zijn ogen nog even gesloten en sluit het buiten.
Na al de keren dat hij hier was weet hij het.
Oefening baart kunst, ook al zijn de meningen discutabel zo niet verdeeld.
Het geschuifel is geen geschuifel.
Hoe kon hij dat ook denken,zeker na vandaag.
Het lot valt te tarten maar tot ergens en niet verder.
En ergens is een breed begrip, probeer dat maar eens in te schatten met zo'n overmoedig hart.
Het geschuifel was er niet eens.
Nee, niets.
Het is als die ene keer.
Maar nu zal het anders zijn.
Ergens
is
hier
en
nu
~~~~
In deze ontkenning voel ik de adem al.
het is tijd
het is dichtbij, te dichtbij
Ik open mijn ogen, met tegenzin en
als ik ze opendoe zit ik hier.
En als ik ze opendoe weet ik dat ik moet rennen.
Ik sta op van de bekende en de door mij zo gehaatte en vaak bezeten stam.
Ooit kwamen mijn voeten niet bij de grond.
Kloteding.
Omgehakt of gevallen, het is mij om het even.
Altijd hier.
Als ik opsta vlaagt een vage aanraking rakelings aan mij voorbij
Ik adem in en zet in, mijn welbekende sprint.
De weg langs de laan is mij bekend en het einddoel ook.
Maar zoals men zegt; het gaat om de reis niet de bestemming :)
Het pad helt en de bomen komen dichterbij.
Nog even en het bos slokt me op.
De dreunende voetstappen achter me vertragen niet, vroeger was ik sneller.
Tsja, vroeger...
(Mijns inziens vergt dichten naast inzicht en talent ook n behoorlijke inspanning. Aangezien ik nogal n luie aard heb en inzicht en talent ver te zoeken is (en als je lui bent is ver zoeken not done) ben ik ah wilde-weg-schrijven geslagen. Dit heb ik even copie/paste uit n lang gezever van mezelf gehaald````over iemand's nachtmerrie waarin en waardoor hij zich en zijn dood vindt)