Apocalyps now 162
Titel: Want, ik moet spreken over de Apocalyps *
Uit 'Herboren' (doorlopend gedicht)
... Hij wordt weer een geheel van schoonheid.
Apocalyps now
Vertrouwen op het leven kan
alleen maar 'geschonken' worden
door wantrouwen. Het forceren,
omdat het geduld op is. Met ge-
duld komt alles weer op orde.
Met ongeduld vergroten wij de
wanorde. Drastisch desnoods,
even opgeklaard en alles 'lijkt' in
orde. Het moet gedaan zijn, ons
geduld is op! De grote 'plof',
gedaan met zeveren, alles is in
orde! Maar nee, ongeduld wordt
niet vergeten, omdat de verkeerd
middelen werden gebruikt en alles
mank doet lopen. Ongeduld, doet
opnieuw beginnen, want de for-
cering was te groot. Ongeduld,
laat een onbevredigd gevoel
achter, dat naar bevrediging
streeft. Laat ons onze fouten
dulden, maar niet oplossen met
nieuwe fouten. Geduld, wij heb-
ben tijd genoeg, het leven heeft
tijd genoeg. Wij hebben de
eeuwigheid om onze fouten te
herstellen. Als we er geen nieuwe
maken, leven we drà in de eeuwig-
heid. Tijd is dan niets meer, alleen
en zaligheid. Leed is dan weg, wij
maken geen fouten meer. Het ik
is dan gestorven, het leven is dan
opnieuw geboren in zijn volledigheid.
'Apocalyps now?' Natuurlijk is hij
bezig, of is het nog niet wreed
genoeg? Deze wereld zal vergaan!
Natuurlijk, er komt een andere. De
onverbeterlijken zullen een minder-
heid worden, zoals nu de verbeter-
lijken een minderheid zijn. Te vuur
en te zwaard, zullen zij elkander
vernietigen tot er niets meer over-
blijft dan geduld te hebben. Strijden
zullen zij tot de laatste snik, zij zullen
op de duur een minderheid zijn die
zich belachelijk maakt. Tot
'kierewieten' gemaakt, want zulken
ruziën altijd verder.
* Krijttekening (1968)
Reacties op dit gedicht
| Jacky Van den Berghe: | Woensdag, januari 14, 2009 01:00 |
| Voor Dasje(lucky) Bij met de waardering voor de tekening! Opgetogen met je positief commentaar! En de ribben, eindelijk kan ik wat pijnlozer slapen. Het geneest moeilijk was me gezegd, en inderdaad, ik heb het moeten ervaren (en de kou heeft er geen goed aan gedaan). Ik begrijp dat je geduld een beetje op is wat betreft de genezing van je voet, maar eens is het voorbij moet je maar denken (met je verstand op nul!). Met bijzondere dank, Jacky |
|
| Dasje (lucky): | Dinsdag, januari 13, 2009 23:40 |
| Wow jouw kunstwerk weer! | |
| Dasje (lucky): | Dinsdag, januari 13, 2009 23:38 |
| Gelijk heb je Jacky (alweer) en op dit schrijven kan je tientallen voorbeelden plakken van half-werk-door ongeduld...met ongeduld straffen we onszelf en bedriegen vaak anderen. Heel sterk jou schrijven! Mijn voet vraagt nog om geduld ;oD en ik hoop van ganser hart dat jou ribben al helemaal genezen zijn! Liefs, Dasje ;o) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jacky Van den Berghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 13 januari 2009 | ||
| Thema's: | ||