Verslagen door de pijn
Gebroken van verdriet
Het heeft zo moeten zijn
Een keuze was er echter niet
Angst vertaalt op mijn huid
Vlijm scherpe mesjes zorgden voor bloed
Snijden was mijn besluit
En nee, dat was zeker niet goed
Een middel om te over leven
Dat ik er weer even tegen aan kon
Toch had mijn ziel het allang opgegeven
De eenzame strijd die ik maar niet won
Er is teveel gebeurd
Teveel geslagen teveel gezegd
Intens geleden en o zo intens getreurd
Eigenlijk had ik me er al bij neergelegd
Toch heeft God me weten te sparen
Hij was er in de hitte van de strijd
En bracht ook bij mij de storm tot bedaren
Gelukkig is het nu dan ook allemaal verledentijd
Littekens die voor altijd blijven bestaan
Open wonden een gekwetst bang hart
Toch blijf ik altijd rechtop staan
Want ik ben begonnen met een nieuwe start
Vele gebeurtenissen kan ik niet vergeten
Ik voel nog steeds het innig gemis in de nacht
Toch mag ik dan heel goed weten
Hoe ik ervoor vocht dat mijn hart weer lacht