Het is moeilijk om te vergeten,
wat je nooit had willen weten.
Het is rot om niet te dromen,
over een toekomst, die er nooit zal komen.
Niet alles loopt perfect, zoals je ziet,
mijn leven is lang zo eerlijk niet.
Fouten maak je om van te leren,
maar ik blijf me er juist aan bezeren.
Je hebt vrienden om mee te delen,
maar blijkbaar willen die liever met me spelen.
Soms is even niets wat het moet zijn,
op zulke momenten heb ik 't liefst dat ik verdwijn.
Ik blijf hopen voor een toekomst later met geluk,
ik zal er voor moeten werken, anders gaat 't stuk.
Geen duwtje in m'n rug, niemand die heeft tijd,
ik zal het alleen moeten doen, anders krijg ik spijt.
Niemand de me steunt, maar alles dat went,
ik ben en blijf nog de enige die mijzelf echt kent.
Ik zal mijn doel bereiken, en lachen zal ik doen,
om diegenen die niet in me geloofden; mijn vrienden van toen.