Toen het weer regende en
hij niet meer dronken was en er
een floers over het hoogste
woord lag dacht hij: god
ver ik schrijf niets meer op
verdom het verder.
Tot hij ging luisteren en
in muziek om hem heen
een kosmos hangen ging:
Rachmaninov d kleine terts,
immens verlangen en leerde
(want oren heeft wie hore)
Poëzie schrijven
begreep hij tenslotte is
overslaan en gaan en
kosmos binnendringen
Wist hij alleen maar dat
lege blad
alleen maar dat
en wiste hij
Hazen: | Vrijdag, januari 02, 2009 16:53 |
Zoals een adagio in letters... heerlijk dit Theo! Liefs, |
|
Theo van de Wetering: | Vrijdag, januari 02, 2009 13:07 |
Bedankt allen!! | |
Dirk Hermans: | Vrijdag, januari 02, 2009 10:13 |
heel mooi gelukkig nieuwjaar | |
Hilly N: | Vrijdag, januari 02, 2009 09:52 |
Prachtig groet, Hilly |
|
Windwhisper: | Vrijdag, januari 02, 2009 08:37 |
een mooi schrijven dat het zeker waard was om gelezen te worden, op deze eerste vrijdag van januari Alles wat wenselijk is voor 2009 Theo in gezondheid en geluk lieve groet Cobie Goede morgen |
|
Auteur: Theo van de Wetering | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 januari 2009 | ||
Thema's: |