semara vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen

Hazen:	Vrijdag, januari 02, 2009 17:13
Yep... zoals je eigen leven ontnomen wordt door het omhulsel van iemand anders... en dan kun je alleen nog maar vreten en ademen door de lucht die je soms gegeven krijgt... Liefs,

---

kerima ellouise:	Vrijdag, januari 02, 2009 15:49
herkenbaar...maar een kind draagt niet de verantwoordelijkheid voor de ouders... kusje kerima ellouise

---

C. Estmoi:	Vrijdag, januari 02, 2009 01:35
Een kind moet niet zijn ouders gelukkig maken? Da''s de wereld op zijn kop! Ouders moeten gelukkig zijn moet hun kind. Klaar, meer is er niet ;)

---

ela:	Vrijdag, januari 02, 2009 00:40
De papa die te hoge eisen stelt dood de geest van zijn kind. ela

---