Vroeger
Lopend over straat,
Vraag ik me af waar dit naartoe gaat.
Diep in gedachte gezonken,
Voelde ik mijn hoofd bonken.
Denkend aan vroeger,
Ik werd steeds bedroefder.
Wat er allemaal gebeurde,
Niemand die luisterde hoeveel ik ook zeurde.
Het is al zolang geleden,
En toch blijft het me bij in het heden.
Ik zat maar te denken hoe of wat,
En vroeg me af hoe alles nou precies zat.
Zal ik het allemaal ooit kunnen vergeven en vergeten,
Of zal ik er mee moeten leven.
Ik probeer, en probeer maar weer,
Maar iedere keer doet me hart zo zeer.
Ik wil het zo graag,
Maar dat alles gaat zo traag.
Ik zit hier nog steeds met een opgekropt gevoel,
En de enige die begrijpt wat ik bedoel,
Ben ik.