Een glimlach zou ze moeten dragen
terwijl ze de hele tijd huilen wil
stel haar geen vragen
want dan reageert ze koud en kil
Ze loopt zo al een tijdje rond
heel afgesloten en liefst alleen
met haar hoofd starend naar de grond
denkt ze niet meer aan de vrienden om haar heen
Jong en onbezonnen
is ze altijd geweest
toch heeft ze nooit gewonnen
van het trieste in haar geest
Het is kerstdag
en zij zet zich neer in een hoekje
alsof ze nergens bij horen mag
schrijft ze haar eigen boekje
Niemand merkt op hoe zij doet
want niemand geeft echt om haar
ze is daar omdat ze nu eenmaal verder moet
maar op een dag brengt ze waarschijnlijk zichzelf in gevaar
Kerst doet haar niets
de feestdagen maken haar triester dan ooit tevoren
misschien doet het haar niets
wanneer ze zegt "was ik maar nooit geboren"
Iedereen heeft plezier
iedereen geniet
maar dit meisje hier
blijft zitten met haar verdriet
Haar helpen, daarvoor is het al te laat
ze laat zich gewoon gaan
wie of wat er ook voor haar staat
heeft geen flauw benul van haar bestaan
Ze is het vijfde wiel aan de wagen
net eentje teveel misschien
maar zij zal heus niet klagen
want ook zij doet of ze niemand heeft gezien
Het is kerst en het kan haar niet schelen
voor haar is dit geen echt feest
het is een dag zoals zovelen
want voor haar heeft het leven niet een dag anders geweest
We laten haar dus stilletjes alleen
dan voelt ze zich goed
wat is de wereld toch gemeen
als er niemand iets aan doet...