vlees en bloed
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Maandag, december 22, 2008 14:06 |
| Aangrijpend herkenbaar... :( Liefs uit Hoorn, ook van je vriendje Lex. switi lobi |
|
| fortuna: | Zaterdag, december 20, 2008 21:40 |
| Oh, wat naar voor je broer! Bedankt voor het delen. ;) Ik wens hem veel sterkte, want ''k weet hoe erg het is... Liefs en knuf. |
|
| Cora (ZIJ): | Zaterdag, december 20, 2008 17:46 |
| :S | |
| fortuna: | Zaterdag, december 20, 2008 17:38 |
| Ja Cora, het zal wel kloppen... |
|
| Cora (ZIJ): | Zaterdag, december 20, 2008 17:37 |
| Het leest wel heel echt... :) |
|
| fortuna: | Zaterdag, december 20, 2008 17:36 |
| Ja, haal ons uit het ongewisse, please... ;) | |
| Cora (ZIJ): | Zaterdag, december 20, 2008 17:33 |
| Ook ik ben geschrokken.... het kan niet bijna niet waar zijn dat het op jullie slaat... please let us know... :) |
|
| fortuna: | Zaterdag, december 20, 2008 17:32 |
| oh, elze, hier schrik ik toch wel van. Het gaat vast over jezelf want je beschrijft het zo gevoelig... Ik wens je veel kracht en sterkte om het dragen aan te kunnen. Dit is voor mij heel herkenbaar... Liefs |
|
| Cora (ZIJ): | Zaterdag, december 20, 2008 17:26 |
| Eerst ontdoen van oude bladeren ja voordat men zich in een nieuwe relatie stort, helaas gebeurt dat mi veel te weinig, en wat dat is, ik weet het niet, angst om alleen te zijn ofzo? Men zou moeten beseffen dat verwerking het beste lukt in alle eenzaamheid... :) |
|
| Gewoon Amy: | Zaterdag, december 20, 2008 17:08 |
| Ja soms is het nodig je eerst te ontdoen van oud zeer, voor je opnieuw kunt beginnen. Droefmooi gedicht. liefs amy |
|
| hiljaa: | Zaterdag, december 20, 2008 09:35 |
| het blijven draaien van gevoel het oud zeer blijft in een wrang leven steken al ontdoe ik mij van verleden lidtekens blijven een teken wat eens geweest nooit gewist kan worden en dragend ........ verder knufkusliefs--hiljaa-- |
|
| _Lieverdje_: | Zaterdag, december 20, 2008 09:03 |
| stilmakend droef een knuffeltje laive vriend liefs |
|
| Lone Dreamer: | Vrijdag, december 19, 2008 23:10 |
| Wow... ontzettend sterk geschreven. Wel een droevig onderwerp, hopelijk gaat het niet over jezelf, en indien dit wel zo is... Hopelijk vind je de kracht om opnieuw te groeien. Een zin die me vooral aansprak: ''en ergens in mijn gefluister ben jij de merel die mij zingt'' Liefs, L(one)S(ome)D(reamer) |
|
| tweety-ysje: | Vrijdag, december 19, 2008 22:21 |
| hey elze, prachtig geschreven wel een heel erg droevig aangrijpend gedicht dikke knuffel dan zou ik zeggen | |
| Dwaallicht: | Vrijdag, december 19, 2008 21:21 |
| Stilmakend, rakend verwoord. Indien dit over jezelf gaat, heel veel sterkte gewenst! Liefs Dina |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, december 19, 2008 21:16 |
| geef het de tijd de tijd zal zich inzicht brengen en geven op je leven | |
| Ludy: | Vrijdag, december 19, 2008 21:00 |
| oude bladeren die hardnekkig aan je takken blijven plakken ruizen van weleer omdat jij vooruit wilt kijken maar toch terugblikt keer op keer Mooi verwoord en voor mij zo herkenbaar! Liefs, Ludy |
|
| tinkelbel10: | Vrijdag, december 19, 2008 20:46 |
| mooi verwoord, wel droevig , veel sterkte liefs Tina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2008 | ||
| Thema's: | ||