hoe droog waren mijn lippen
toen ik, ten lange leste, dorstig
van stoffige wijsheid proefde
tandenknarsend viel
mijn wereldbeeld in duigen
toegedekt met droge blaren
zocht wederom,
gelijk de mens is,
een andere schim
die ook in mijn
gespiegelde vitrine
vertoefde
ik was van mijn
schepping getuige
en kon weer de
horizon verklaren
CBR: | Dinsdag, januari 06, 2009 14:25 |
Knap geschreven Hans. Beste wensen nog. liefs cbr |
|
hiljaa: | Dinsdag, december 30, 2008 10:24 |
ik hou he tbij het vlaams mooi geedicht knufleifs--hiljaa-- |
|
switi lobi: | Zondag, december 28, 2008 09:55 |
Wowww Hans, wat een topgedicht! Fijne dag en liefs, switi lobi |
|
ninodepino: | Zaterdag, december 27, 2008 21:01 |
......MooooooooooooooooooooI...... tjeempie... knuf, :D |
|
Dirk Hermans: | Donderdag, december 18, 2008 15:09 |
supermooi | |
Cora (ZIJ): | Maandag, december 15, 2008 23:34 |
Prachtige filosofie, knap werkje :) | |
Ludy: | Maandag, december 15, 2008 23:28 |
houvast zoekend in verklaring val ik met ervaring beide handen in de klei met aardse zinnen kneed ik maak mezelf al doende blij Liefs, Ludy |
|
Klaes: | Maandag, december 15, 2008 19:20 |
zielsmooi Hans, groets, |
|
lommert: | Maandag, december 15, 2008 16:10 |
ja mooi...een innertocht met door-zien stevige groet van mij willem |
|
Hilly N: | Maandag, december 15, 2008 16:02 |
Schitterend mooi gedicht Lieve groet, Hilly |
|
Auteur: julius dreyfsandt z.s. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 15 december 2008 | ||
Thema's: |