het leven is
zoals de zondvloed
in een glas
monumentale afrasteringen
die roestig hun kader omheinen
op een mondiaal niveau, de dood
ontwijkend zoals
een paraplu in ademsnood
opgeklaarde luchten als
honingbrij zo zoet
touwtrekkerclubjes dansfestijnen
mooie hoedjes
en reumatische pijnen
je laten afleggen door een onbekende
en zelfs je intiemste delen laten
dichtstoppen, je kaken opgevuld
met toiletpapier
hiljaa: | Donderdag, december 11, 2008 08:21 |
ik gebruik geen toiletpapier hoor hahaha dat vind ik er een beetje over...; maar het is een feit dat dingen worden aangepast ..... ik doe het in alle bezorgdheid knufliefs--hiljaa-- |
|
Gewoon Amy: | Woensdag, december 10, 2008 23:29 |
Heftig zeg, heel krachtig! liefs amy |
|
kerima ellouise: | Woensdag, december 10, 2008 22:58 |
zo helemaal waar...knap neergezet Elze en mooie quote die eerste strofe liefs kerima ellouise |
|
switi lobi: | Woensdag, december 10, 2008 22:25 |
Wat kan ik nog zeggen lieve elze.. je hebt gelijk. Kuslaifs, switi lobi |
|
Froukje Vos: | Woensdag, december 10, 2008 21:48 |
Hallo Elze, wat een geweldig goed gedicht! groet Froukje |
|
arie: | Woensdag, december 10, 2008 19:35 |
Het leven is zoals je het beleeft; soms wit soms zwart; soms een lach en soms een traan. Het verdriet van de laatste gang; daar krijgen we allen mee te maken.. Ik wens je veel kracht toe elze groet, arie |
|
Peter van Tiel: | Woensdag, december 10, 2008 18:48 |
Ik zal in mijn testament laten opnemen, dat ze mijn kaken wel mogen opvullen maar dan met marsepein. Toiletpapier vind ik zo smakeloos, laat ze dat dan maar in mijn kont stoppen, hahaha. Wij wensen jullie een fijne avond. Liefs en groetjes van ons, Peter. |
|
_Lieverdje_: | Woensdag, december 10, 2008 18:01 |
hoe doe jij dat toch steeds ik sta hierbij met een mond vol tanden weet even niets meer te zeggen laifs laiverd |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2008 | ||
Thema's: |