Wakker worden met de zon in je gezicht
Dat voelt of de dag goed gaat beginnen
Tot het moment dat er een wolk verschijnt
Daar kan ik beslist niet vrolijk mee zijn
De mensheid lijkt de realiteit niet te zien
achteraf praten geeft beslist weer veel pijn
laat iedereen denken zo hij het ziet
hoe dan ook de mensheid verandert nooit
en onbegrip geeft alleen maar verdriet
Karin
รจ
trucker klaas: | Donderdag, december 11, 2008 06:03 |
een Guus Meeuwis gevoel .... "ik heb in mijn hart wat zonlicht bewaard dus ik ben de laatste die lacht !" mooi ,klaas |
|
Ria -rimpeling-: | Woensdag, december 10, 2008 16:26 |
Weer rakend goed verwoord karin! liefs Ria |
|
kerima ellouise: | Woensdag, december 10, 2008 14:42 |
onbegrip...laat vele woorden scherp vallen... weer graag gelezen Karin liefs kerima ellouise |
|
hiljaa: | Woensdag, december 10, 2008 14:40 |
zeer mooi knufliefs--hiljaa-- |
|
Lily May Parker: | Woensdag, december 10, 2008 13:19 |
een prachtig gedichtje dit Karin,vol vreugde, een lach smelt van mijn gezicht als ik het lees kus Lily may |
|
karinvangelder: | Woensdag, december 10, 2008 13:05 |
jazeker. de spiegel ziet mijn glimlach vandaar mijn lach-rimpeltjes Cobie. gelukkig ben ik een opgewekt mensenkind xxx |
|
Windwhisper: | Woensdag, december 10, 2008 13:02 |
Inderdaad ik heb hier de telegraaf voor me en je wordt er niet vrolijk van, probeer die zon van vanmorgen op je gezicht te laten blijven schijnen liefs Cobie |
|
Sabri83: | Woensdag, december 10, 2008 12:53 |
erg goed geschreven. x | |
Auteur: karinvangelder | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 10 december 2008 | ||
Thema's: |