Gemengde gevoelens
Ik zou m`n hoofd willen begraven
De tranen laten stromen ik huil
M`n kussen wordt geheel mascara vuil
En als einde m`n romp als goocheltruc afzagen
M`n leven is volkomen een hel
Met af en toe een piek en een dal
Dat er nog geen einde is bewijst het wel
Ik mag leven ik mag er zijn dat staat aan wal
De pieken zijn welvarend mooi
Maar de dalen zijn verdoemd
Maar de pieken overstemmen de dalen
En wil voor altijd in jouw ogen verdwalen
De tranen laten stromen ik huil
M`n kussen wordt geheel mascara vuil
En als einde m`n romp als goocheltruc afzagen
M`n leven is volkomen een hel
Met af en toe een piek en een dal
Dat er nog geen einde is bewijst het wel
Ik mag leven ik mag er zijn dat staat aan wal
De pieken zijn welvarend mooi
Maar de dalen zijn verdoemd
Maar de pieken overstemmen de dalen
En wil voor altijd in jouw ogen verdwalen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Joyce Walgers | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2008 | ||
| Thema's: | ||