Dwaal maar verder
nu de zee een hand raakt
zijn naam schrijft
in ondiepe voetafdrukken
Er achter duinen
een dorp rust
waar poëzie lag
tussen openstaande luiken
Ze bekeken werden
als de ramen van het huis
die gestorven waren
in vaders verhalen
Dwaal maar verder
nu de zee een hand raakt
en wij onze jassen legden
tussen de openstaande luiken
Gerhardus: | Dinsdag, december 02, 2008 15:02 |
Wijnand, een zeer aparte en stjlvolle eerste strofe, in een mooi gedicht over zee en eenzaamheid! |
|
ela: | Dinsdag, december 02, 2008 00:30 |
Door het verleden leren wij over de toekomst. ela |
|
Peter van Tiel: | Dinsdag, december 02, 2008 00:21 |
Ik dwaal graag even met je mee. Slaap lekker. Peter. |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 02 december 2008 | ||
Thema's: |