het glippen van houden vast
vast aan genageld kruis
en gutsend loopt het er weer uit
ik
bloed
zwijgen over zwaar wegende schandalen
die ruiten ingooien
en dood
gaat de wind die mijn hartje zo lekker vindt
eindelijk een protagonist
in mijn verhaal
controle rolpatronen rol van angstige hysterische vrouw
die eigenlijk klein en donzig en oh zo broos
met broodmes gaten steekt
in wat jij zegt
dat ben ik niet
dood mij maar dat ben ik niet
een kinderlijke wrat op volmaakt gave oppervlakken
onder oppervlakken schuilen
donkere
bloedende
geheimen