Verlaten loop je daar
Tussen de grote mensen
Je bent misschien juist 5 jaar
een kind met grote wensen
Koude rillingen lopen door je heen
afgrijselijke momenten
In het ziekenhuis, helemaal alleen
Met je ouders als patienten.
Onwetend wat er gaat gebeuren
machine's die geluiden maken
Je begint te treuren
terwijl de dokters tot bij je moeder geraken
Je loopt naar je moeder’s hand
En pakt het stevig vast
Ooit was ze nog zo elegant
Nu door een ernstige ziekte aangetast
Ze stottert dat ze van je houdt
Maar dat ze nu moet gaan
Je krijgt het helemaal koud
Je vraagt jezelf af wat je hebt misdaan
Want terwijl de dokters praten
Lopen de tranen van je gezicht
Heeft je moeder je verlaten
Je kijkt naar haar, terwijl ze daar nog ligt.
Verlaten loop je daar
Tussen de grote mensen
Je bent misschien juist 5 jaar
een kind met nog maar 1 wens.
Een wens zo groot, en onvoorstelbaar
Geen wens, zoals het krijgen van een voetbal
Neen een wens zo dierbaar
Dat je moeder ooit terug keren zal.
Je gaat bij je vader staan
Ligt in een diepe slaap, waar hij misschien niet meer uit zal ontwaken
Denkend of hij ooit ook weg zou gaan
Je gaat bij hem liggen onder zijn laken
Wensend dat hij wakker wordt.