Het is te laat
Mijn haat voor jou gaat dieper dan verdriet
Je gaat steeds verder met mij verpulveren tot niets
Je komt dichterbij, maar op een dag ga je te ver
Dan zullen we zien, wie is het sterkst?
Want na al die jaren ben ik gehard
En ik zal vechten, fel en star
Het is te laat voor de excuses die ik negeer
Die had je moeten geven, die eerste keer
Die eerste keer dat je je tegen mij keerde
en mijn lichaam met littekens versierde
Je gaat steeds verder met mij verpulveren tot niets
Je komt dichterbij, maar op een dag ga je te ver
Dan zullen we zien, wie is het sterkst?
Want na al die jaren ben ik gehard
En ik zal vechten, fel en star
Het is te laat voor de excuses die ik negeer
Die had je moeten geven, die eerste keer
Die eerste keer dat je je tegen mij keerde
en mijn lichaam met littekens versierde
Reacties op dit gedicht
| Drawn Pride: | Vrijdag, november 28, 2008 17:19 |
| Voor de verduidelijking: Ik word niet mishandeld. Ik schrijf in fictie en die figuurlijke zouden dan emotionele littekens zijn. |
|
| Samhain: | Vrijdag, november 28, 2008 00:02 |
| Stop met deze ''persoon'', hij/zij is niet de moeite waard, littekens op je lichaam gemaakt? Of is het fictie, ''figuurlijke''littekens? Liefs Samhain | |
| Werner Domroese: | Donderdag, november 27, 2008 22:28 |
| Voor zover de inspiratie aan eigen werkelijkheid is ontleend: Dit lijkt me onvergeeflijk. Vergeet dat figuur, ga er vandoor. |
|
| BenniBang: | Donderdag, november 27, 2008 22:23 |
| Waw dit is hard en rauw. Niet persoonlijk, maar: maak dat je weg komt! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Drawn Pride | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2008 | ||
| Thema's: | ||