Dans der doden
of
Bij kringelmaan
de levenden bekijken
de dood door mensenogen
maar de dood heeft ook
voor de doden mededogen
bij kringelmaan is er een festijn
waarnaar verlangend wordt uitgezien;
de nachtdans en de zang der doden
naar vermoeden… clandestien
na lang te liggen in je dooie akkertje
snakt een ieder naar dat verzetje
en doodt menigeen de tijd daarvoor alreeds
met een stevig binnenpretje
ze gaat de zerken te buiten
en laat de doden een dans gunnen
bij twaalven is de tijd van maan en krans
om de droeve dood weer aan te kunnen
want alle doden in die nacht
zijn er even een levende legende
dood zijn is niet erg
na jaren begint pas de ellende
menigeen is er beroerd aan toe
je ligt te liggen in je dooie eentje
pieren , mieren ,mollen , water
vraten doodleuk aan je laatste teentje
want de dood ligt als een zware steen
op menig skelet in eenzame nachten
het diepe zuchten hoorbaar
van alle voor en daarvoor-geslachten
alleen te lezen voor ingewijden
in grafletters aangegeven op elke zerk
staat te lezen het program
het alles zonder winstoogmerk
een ieder voelt zich plotsklaps jong
verheugd ziet men herkenningsblikken
het orkest slaat er op vergane planken
en allen zijn er bloterikken
ondersteuning van ‘t orkest is toegestaan
door rammelen van eigen botten
zo klinkt ‘t geluid frivool en aangenaam
kom aan, wat kan ‘t verrotten
de torenklok slaat twaalven uren
de tijd mogen ze nu doden
de nacht doodstil en weet van ‘t leed
bij ‘t zolang al onder groene zoden
de hoofden zijn aan lenigheid gebonden
geen vel dat er nog lastig doet
nooit was er zoveel souplesse
bij het niet meer kruipen van het bloed
ribben haken in elkaar
groot gelach, er is geen remming
heupen soepelen heen en weer
er heerst beslist geen graf-stemming
handen worden ineengeslagen
oude botten aan jonge botjes voorgesteld
het donker doet geen mededeling
wat er links, rechts zoal wordt doorverteld
de dans zet in met langzaam-aan
men heeft ook lang voor dood gelegen
DE Dood heeft afgezegd
voor hem valt niets te wikken, wegen
een ieder grijpt zijn buurman bij de kladden
maar ‘t blijft onzichtbaar zelfs volle maan
het is en blijft een raadsel…
is het een verborgen (geslachts?)-orgaan ??
enfin, de dans bereikt haar hoogtepunt
en de muziek hoort in de maat
hoe de vrolijkheid geuit wordt
klap en kloppend op elkanders naakte ruggengraat
niemand klaagt er over pijn
doodzonde, allemaal tijdverlies
we zijn allemaal gelijk en doodnormaal
is de voorwaarde en het devies
zo bang als de dood zijn voor
zo dood zijn als een pier
‘t zijn de terugkerende moppen
en geen doodzonde bij dit vertier
lachend zingt de meute ; (zelfs zonder vorst)
vriezen we dood, dan vriezen we dood
één galmt; om de dooie dood niet
…er wordt doodgewoon wat aangekloot
zakken heeft een doodskleed niet
dus valt er niets te jatten
niet ene dooie diender loopt er rond
want niemand is er in de kraag te vatten
grappen,grollen rollen heen en weer;
ik mag doodvallen om niet
‘t is om den dooie dood
uitgesproken, geenszins hypocriet
voor één ding zijn ze als de dood
dat is bij het eindigen van de partituur:
als de kringelmaan haar krans verliest
dan begint voor elk weer ‘t stervens-uur
nawoord of
een laatste doodsbericht :
eigen-lijk heeft het niets om ’t lijf
dit gedicht zal wel doodbloeden
zo is mijn vermoeden
maar allen worden we deel en lotgenoot
bij een ieder blijft leven; de dood
*beïnvloeding; de dichter Starink*
Nogmaals en weer bewerkt
Willem
J
Dwaallicht: | Zondag, november 16, 2008 20:54 |
Waw, héél speciaal... met bewondering gelezen! Liefs Dina |
|
Cora (ZIJ): | Zondag, november 16, 2008 15:55 |
Eén ding is zeker, we gaan een keer door, daarom halen we het uiterste uit het leven, we leven maar één keer ;) Wat dacht je, laat ik ook eens LANG doen :D Dag lief kleintje (A) :D |
|
Peter van Tiel: | Zondag, november 16, 2008 11:33 |
Met bewondering en een glimlach gelezen. Hartstikke mooi Willem en heel knap in elkaar gezet. klasse hoor! mijn complimenten hiervoor! Fijne zondag. Peter. |
|
sunset: | Zondag, november 16, 2008 10:57 |
*opgestoken duim* Groetjes en een fijne levensdag, sunset |
|
hiljaa: | Zondag, november 16, 2008 09:44 |
een hele boterham om te verorberen ze .....als de dood voor.....;) knufliefs--hiljaa-- |
|
Windwhisper: | Zondag, november 16, 2008 09:13 |
Goeie morgen, wat een knekeltjes en doodskopjes gegalm, ja ja er gebeurt heel wat in die nachtelijke dans der krakende botjes , nou ik moest even terug aan het spookhuis denken, knalgoed geschreven ik houd er wel van en weet zeker dat als ik pierlala ontmoet er meegedanst gaat worden yep zekers weten lieve groet en goede morgen "mag ik deze dans van U?" kuzzz lieve groet cobie dag Willem een heerlijk intermezzo marcabre |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 16 november 2008 | ||
Thema's: |