Ik kan niet in
woorden zeggen,
hoe gek ik op je ben.
Ik kan niet in
woorden zeggen,
hoe erg ik je mis.
Alles word verpest,
door mijn ouders.
Je bent ''te oud''
Volgens hun.
Jij bent 18,
ik ben 15.
Ze willen niet dat
ik alleen met je ben.
Dat ik je leuk
ga vinden.
Maar daarvoor is het
al te laat.
Want ik vind je leuk.
En schamen daarvoor, doe
ik niet.
Maar ik merk ook,
dat jij je langzaam
terugtrekt.
Je hebt er genoeg van
dat je me zo weinig
ziet.
Ik ga kapot, val elke
avond huilend in slaap.
Terwijl mijn ouders denken
dat dit allemaal beter is.
Beter voor hun, beter voor jou,
beter voor MIJ.
Maar geloof me, dat is het niet.
En ik wil niet zonder jou,
voorlopig nog niet!
B, ik mis je.