Laatst gaf ik alweer een optreden
en er is me iets geweldigs overkomen,
Iets wat ik nooit verlangde
maar toch nooit had durven dromen.
Ik zong één van mijn liederen,
bezield door mijn hart,
gezongen door mijn stem,
dus ging ik in mezelf van start.
Het lied kan je horen op de CD,
de zaal kende het dus al.
Doch zong niemand mee,
er was niemand die mijn stem stal.
De laatste noten weerklonken, ik voelde ze,
ik bracht ze zoals het hoorde, koud en kil,
gevoelig, maar de zaal applaudiseerde niet...
Ze waren stil.