Vloeibaar verdriet
onder de lakens
in mijn bed
nooit meer hetzelfde
alleen om jou
alle woorden alle keren
blauw en paars
dat was ik, zo was ik
slikken en doorgaan
nooit meer terug
ramen met tralies
en een vallende ster
vloeibaar verdriet
geen gevoel in mijn benen
laat me rennen
ver weg van jou