En ik weet..
Het voelt vreemd
een cirkel van stilte
zweefde rond bomen
ik herkende mezelf niet
zwijgend keek ik voor me uit
mijn stem kende wel het geluid
maar toch was er alleen die leegte
ik wist niet wat ik moest
de ochtend was verder dan
de nacht
telkens was het aanbreken van het licht
ook een klein beetje het sterven van mijn
naam.
Lone Dreamer: | Dinsdag, december 30, 2008 15:11 |
Adem en denk mijn woorden tot ze de stilte omvatten breng mijn naam tot leven door het lezen van mijn gedicht... Prachtig geschreven... Vaag en duidelijk genoeg tegelijkertijd, zo moet het. Liefs, Lone |
|
marileen: | Dinsdag, november 18, 2008 15:19 |
Als ik dit lees voelt het ontastbaar meissie. Raak ik de coordinatie kwijt. Je hebt het mooi neergezet, ik heb enig idee wat je bedoelt, maar blijf met je 2 voeten op aarde staan he! Liefs en knuffels, marileen |
|
Littledolphin: | Maandag, november 10, 2008 11:41 |
knap...liefs barbara | |
ninodepino: | Zondag, november 09, 2008 22:40 |
vervreemdende werkelijkheid, sterkte Roo$je! knap beschreven. Liefs, nino. |
|
Hazen: | Zondag, november 09, 2008 22:37 |
Om letters van je naam te hervinden, stukje per stukje naar ''t licht brengen en koesteren... mooi dit Roosje! Liefs, |
|
lommert: | Zondag, november 09, 2008 20:52 |
ik herkende mezelf niet...geeft te denken...heb weleens bij het ''terugzien''dat ik dacht...was ik dat ..in negatieve en gelukkig ook in positieve zin;)...en zie ..je roept de woorden in mij op;)...liefs van mij kus willem |
|
kerima ellouise: | Zondag, november 09, 2008 20:50 |
en ik weet ...hoe ik heet...wanneer ik doorheen de leegte het sterven vind...het voelt inderdaad vreemd... mooi geschreven Roosje liefs kerima ellouise |
|
little fly: | Zondag, november 09, 2008 20:20 |
met dit gedicht zuiver je je naam! en kom op.. Sterkte, Linda |
|
Auteur: Roo$je | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 09 november 2008 | ||
Thema's: |