dacht altijd
dat je voor altijd van ze zal blijven houden
dat je me nooit zal laten gaan
kom even terug
voor nog een moment
tot je weer van mij verwaait
jij komt en gaat net als de wind
laat me erin verdwalen
mijn enige herinnering ben jij
onze liefde was
zoals winterdagen in zandlopers
langzaam opgekomen dan snel verdwenen
ik zou alles geven wat ik heb
zal mij hand uitsteken
hopende dat jij hem zult vinden