Lieve dochter.
Een enveloppe met een haarlok,
Als goud op oud papier.
Ik weende lang toen je vertrok
Wat ben je ver van hier.
Je foto kijkt mij Lachend aan
Net voor je wegging zei je nog.
“Ik zal snel weer voor je staan”
Nu negen jaar waar blijf je toch
Hoe gaat het in dat verre land.
Vallen de zaken er wat mee
Wat is er eigenlijk aan de hand.
Je hebt nog altijd geen pc
Kon ik je toch maar even zien
Op het Internet met je praten
‘k Moet je de groeten doen van Sien
En ook van blonde Maarten
Was jij maar met hem getrouwd
Dan was je nog steeds hier.
Hij heeft zopas een huis gebouwd.
Wat is die jongen fier
Dat is anders dan die man van jou.
Zijn zaak ging vlug failliet.
Drinkt hij nog veel, is hij je trouw.
Ik mocht die kerel niet.
Als ‘t weer verkeerd loopt met die vent
Dan kom ik je daar halen.
Al koste het mijn laatste cent.
Ik zal heel de vlucht betalen.
Quicksilver: | Maandag, november 03, 2008 17:16 |
Stilmakend gedicht! liefs,dicky |
|
Peter van Tiel: | Maandag, november 03, 2008 13:37 |
Al is je gedicht fictief (begrijp ik), toch had het zo kunnen zijn. Maar vader, als je zo naar haar verlangt, had je toch al eerder in het vliegtuig kunnen stappen! Prachtig verhaal, door mij weer graag gelezen. Fijne dag verder. Peter. |
|
Ria -rimpeling-: | Maandag, november 03, 2008 13:25 |
Ook fictie bezorgt kippenvel!! liefs Ria |
|
Cora (ZIJ): | Maandag, november 03, 2008 10:47 |
Ik snap het fictieve hierin niet ;) | |
Lily May Parker: | Maandag, november 03, 2008 10:43 |
empahtisch neergezet dit Rovago kus Lily May xxxxxx |
|
verhavert: | Maandag, november 03, 2008 07:46 |
stilmakend liefs martine |
|
Littledolphin: | Maandag, november 03, 2008 07:36 |
stilmakend, gelukkig maar fictie, liefs barbara | |
_Lieverdje_: | Maandag, november 03, 2008 05:05 |
koude rillingen hierbij gelukkig fictief of niet? prachtig ingeleefd en verwoord liefs |
|
Innerchild: | Maandag, november 03, 2008 03:42 |
Nu lees ik fictie bovenaan ... ik hoop echt dat dat zo is ... | |
Innerchild: | Maandag, november 03, 2008 03:41 |
*slik* Ik lees verdriet en pijn en ontzettend veel gemis ... dat kan ook niet anders, zo na negen jaar. Dikke knuffel ! Liefs, Innerchild |
|
Auteur: rovago | ||
Gecontroleerd door: Innerchild | ||
Gepubliceerd op: 03 november 2008 | ||
Thema's: |