Alles is onvolledig.
Het voorbije jaar zag alles er beter uit. De toekomst althans.
Ik zag het allemaal al voor mij, zij en ik en dat was alles.
Meer dan genoeg. Nu weet ik wel beter: alles is me misgelopen. Ook het leven.
In m’n binnenste stapelde het verdriet zich op. Torenhoog.
En zoals een te hoge toren instort onder z’n eigen gewicht, ben ook ik ingestort.
Wauw, ik was nog maar net begonnen en alles is al voorbij.