Je was een peu nerveus
zwart gestippeld dier
geofferd aan het fokken
en hing aan moeders rokken
trouw wachtte jij op mij
uit school en schraapte
verf van deuren af, uit
liefde voor het knuffelfruit
je fietste en je rende
speelde herfst met ons
in de eigen oude boomgaard
knielden samen bij de haard
----
Zoon van Olga
bruin gespikkeld
stoere bink vol
gespierde taal
je had het allemaal
de mankracht de trouw
van een hond
en ik stond
vanaf het eerste moment
met jou in mijn hand
wij deelden jaren
van tiener ongemak
en jong volwassenheid
vol wandelen en fietsen
er altijd voor elkaar
maatje voor altijd
dat was jij...
Toelichting: de eerste en tweede hond uit het gezin waar ik uit kom...: Dalmatiƫrs... een kleine ode.