Je begrijpt me zonder dat je wat terug zegt,
wij hebben lief en leed gedeeld.
In donkere dagen hou je me warm,
jij bent de enige die mij niet veroordeeld.
Die keer dat papa me in elkaar kwam slaan,
wat had ik gedaan, het was mijn fout denk ik.
Mama had een blauw oog, stout geweest,
ik hou je vast en schreeuw soms je naam,
Patrick.
In mijn dromen zie ik jou jong meisje,
hoe je geschopt wordt en geslagen.
Mijn naam die door jouw kamer klinkt,
elke morgen voel ik me verslagen.
Vertel me wie je bent, waar je bent,
elke nacht 'auw papa, dat doet zeer'.
Elke nacht kijk ik naar je,
elke nacht, ben ik jouw teddybeer.