even een klein verhaaltje
gesponnen vanuit mijn denken
terwijl ik gewoon op de bank zit
met een sigaret in mijn hand
maakte een wandeling in het park
waar de bomen gekleurd waren
een grote vijver met allemaal eendjes
paddestoelen overal
en daar was jij
zo laat nog een vlinder te zien
wie had dat kunnen denken
wist het meteen dat jij het was
mijn stappen gingen verder
en jij fladderde met mij mee
heb je een naam gegeven
maar houdt hem wel geheim
weet zelf wel wie je bent
kon je maar gewoon even praten
ging even op dat ene bankje zitten
en jij kwam zo lief naast me zitten
gaf je een stukje van mijn appel
waar je volgens mij enorm van genoot
mag ik je misschien zoenen
en weet je wat ik nu gaan doen
ik blijf zitten hier
gewoon samen met jou
stel je nou eens voor dat jij ook blijft
en dus niet ineens weg zal vliegen
jij
ja jij mijn vlinder
jij
ja jij mijn liefde
en ik weet
en ik voel
dat jij het bent